In de Volkskrant van vrijdag 16 september staat een heel aardig artikel, geschreven door Mirjam van Immerzeel.
Het gaat over weblogs, waarin werknemers zich uitlaten over zaken die zich op hun werk afspelen, en dan natuurlijk de dingen die slecht gaan of waar ze zich aan storen.
Mooi vind ik de opsomming van do's en don'ts:
Bloggers vragen om problemen als ze:
• het imago en beleid van hun werkgever ontkrachten of bespotten
• financiële of andere gevoelige bedrijfsinformatie lekken
• een slechte werksfeer kweken door te klikken over collega's
• met nieuws naar buiten treden vóór de PR-afdeling
• hun werkgever in de problemen brengen bij de Belastingdienst
• de relatie van hun werkgever met klanten en partners verpesten
Bloggers voorkomen problemen als ze:
• zich houden aan de wet en eventuele interne reglementen.
• hun blog helemaal anonimiseren
• hun baas en collega's tevoren fragmenten laten lezen
• een disclaimer op hun weblog zetten
• bloggen buiten werkuren en vanaf hun eigen PC thuis
• uitzoeken hoe het zit met auteursrecht en aansprakelijkheid
Geheimen
Een op de acht webloggers weet niet of ze een geheimhoudingsplicht over hun werk of hun werkgever hebben, zo blijkt uit de voorlopige resultaten van een peiling van rechtenstudent
Mieke Kreunen onder bloggende werknemers. Terwijl de meeste arbeidscontracten wel iets over geheimhouding melden. En dan hoeft het niet eens om echte geheimen te gaan, een loonstrookje of de bedrijfsplattegrond kunnen hier ook onder vallen. De Nederlandse wet verplicht personeel sowieso tot goed werknemerschap, een vaag begrip maar het komt erop neer dat werknemers hun gezonde verstand en fatsoen moeten gebruiken.
Werknemers hebben wel het recht bedrijfsinformatie naar buiten brengen om bijvoorbeeld een milieuramp te voorkomen of een grote maatschappelijke misstand aan het licht te brengen. Maar dat maakt van iedere blogger nog geen klokkenluider, waarschuwt advocaat Caspar Wenckebach. 'Je kunt bijvoorbeeld niet zomaar op je log zetten dat de boekhouder een graai in de kas heeft gedaan als het management bezig is die meneer aan te pakken. Kijk, als ze de man zijn
gang laten gaan, hoewel je via de formele weg binnen je bedrijf de kwestie hebt gemeld, pas dan kun je eens gaan denken om ermee naar buiten te gaan.'
