Tijdens de conferentie houdt hij via zijn mobieltje de lezers op de hoogte met een stroom van berichten:
Nu krijg ik van mijn zoon die nog steeds in Israël zit regelmatig te horen dat de berichtgeving in de Nederlandse pers nogal eenzijdig is. Hij zit vlakbij de grens en vaak horen wij via hem van inslagen op Israëlisch grondgebied die niet bij ons in de krant komen.
Dus kan ik het niet laten om minister Verhagen een twitterbericht te sturen naar aanleiding van één van zijn tweets:
Het duurt maar even voordat ik een paar reacties terugkrijg:
Dat doet hij dus terwijl hij in die conferentie zit!
Voor alle duidelijkheid:
Maxime Verhagen volgt mij niet op Twitter. Waarschijnlijk heeft hij nog nooit van me gehoord en weet al helemaal niet of ik wel of niet op het CDA stem. Hij hoéft dit helemaal niet te doen en toch neemt hij de moeite op heel veel vragen en reacties van heel veel twitteraars in te gaan. En dat allemaal niet op een formele en ambtelijke toon, maar meer in de trant van:
@PaulZaWa Nee de Palestijnen in Gaza voeren bloemen uit en krijgen er inkomsten voor terug joh.
Als alle bestuurders en leidinggevenden nu eens op deze manier hun werk lieten volgen en de mensen die zij dienen een kijkje zouden geven in hun keuken?
Dus niet een dure (en ongetwijfeld professionele) PR&Marketing afdeling het woord laten voeren zoals anderen doen, maar gewoon zelf. Dit alles met het risico dat je een keer teruggefloten wordt omdat je wat teveel uit de school klapt of een foto maakt vanuit de Trèvezaal, so what?
Ik vind het zo sympathiek en vernieuwend en ik hoop oprecht dat het voorbeeld van Verhagen navolging vindt, niet alleen in de politiek maar op allerlei fronten.
Waarom zou Toine Maes, directeur van Kennisnet hier niet mee beginnen of Jan van Zijl, voorzitter MBO raad? En weten wij waar Plasterk zich overdag me bezighoudt?
Het kan onmogelijk geheimer zijn dan de activiteiten van een minister van Buitenlandse Zaken, die nu overigens alweer in Genève zit....
