Gisteren dus 2 keer een presentatie gegeven in Utrecht over weblogs. Pierre deed er al verslag van, maar gisterenavond publiceerde hij ook nog de geluidsopname die hij gemaakt heeft, en natuurlijk was ik nieuwsgierig om mijn eigen verhaal eens terug te horen.Allemensen, wat zeg ik vaak uh! Daar moet ik in het vervolg toch echt meer op gaan letten (of ga je het dan juist vaker doen?). Ik hoop dat het voor mijn publiek niet al te storend was, maar zelf vond ik het best confronterend. Zou het te maken hebben met het feit dat ik mijn sessies niet op papier voorbereid en mezelf niet het houvast gun van een Powerpoint presentatie? Ik werk het liefst "live" en dat kwam in de ochtend sessie dus ook het best tot z'n recht. Want daar liet ik echt zien hoe je een audio bericht, een foto en een filmpje in je weblog plaatst. In de middagsessie deed ik dat niet maar verwees naar de dingen die ik 's ochtends gedaan had. Achteraf heb ik daar dus spijt van, zien doet geloven namelijk! Misschien toch iets beter voorbereiden en over nadenken dus? Het punt is dat ik in mijn verhalen ook graag mijzelf verras en het verloop sterk wil laten afhangen van bijv. reacties uit de zaal. Juist dat maakt het voor iedereen spannend vind ik. Zo weet de zaal nog steeds niet welke limmericks ik nu wel en niet zelf gezongen heb:-)
Al met al dus een leerzame dag, niet in de laatste plaats ook voor mezelf, mede ook dankzij de andere sessies die er waren!
