28 maart 2007

Aan het einde van de regenboog

Net nu ik vandaag wat extra bezoekers zou mogen verwachten na m'n presentatie van gisteren kom ik absoluut niet aan het plaatsen van berichten toe.
Terwijl ik even snel aan het einde van de werkdag wat wil plaatsen realiseer ik me opeens dat ik vanavond alweer wat in de agenda heb staan: een theatervoorstelling met Simone Kleinsma, Kees Boot en Paul de Leeuw.

Als de recensies kloppen belooft het een mooie avond te worden!

Nadat ik gisteren niet meer in m'n mailbox kon komen zat daar vandaag zoveel in dat ik de hele ochtend ben bezig geweest met het beantwoorden van (aan)vragen. Waarom wil iedereen me nu opeens horen? Gelukkig kan ik na gisteren ook weer namen van anderen doorgeven voor een mogelijke presentatie over Hyves, YouTube of Second Life. Daar is echt veel vraag naar op dit moment. Dit is geen oproep om maar geen contact meer met me op te nemen. Ik beantwoord alle vragen en vind (nieuwe) contacten altijd waardevol, ook al moet ik soms nee zeggen. Ik geloof "heilig" in halen en brengen en ben ervan overtuigd dat samen delen iedereen rijker maakt. Ook ik heb gisteren weer een hoop opgestoken, al was het maar van het backchannel, een techniek die al heel oud is, maar waar ik tot nu toe nog maar nauwelijks iets mee gedaan had.
Gisteren zagen we wat de kracht kan zijn en wat het kan toevoegen in combinatie met streaming video, weblogberichten, korte filmpjes op YouTube en foto's bij Flickr. Prachtig hoe alles dan in elkaar grijpt.
Hoop dat Pierre nog een keer wil uitleggen hoe hij aan dat kanaal is gekomen en of iedereen zoiets kan aanvragen en inrichten. Dit kan absoluut vaker gebruikt worden, maar dan hoop ik wel dat de berichten direct via een beamer getoond worden. Dat zou ik helemaal perfect vinden, uiteraard in combinatie met veel meer notebooks in de zaal die ook van het channel gebruikmaken! In dat geval wil ik echter wel iemand met een spotlight die degene die wat op het backchannel plaatst in het zonnetje zet. Wat ik vervelend vond aan de opstelling gisteren is dat je vanaf het podium geen oogcontact kon krijgen met de zaal vanwege de felle lampen.
(en als ik dan achteraf hoor dat ik ook nog hortend in beeld kwam en zonder geluid...)